De chronische stress van een pestverleden

Als kind verhuisde ik gemiddeld om de vier jaar met mijn ouders. Dat was lastig, want ik moest telkens weer opnieuw beginnen in een andere omgeving, huis en klas. Ik weet nog dat ik halverwege de 2^e klas van de MAVO in Baarn terecht kwam. Ik werd gepest door een jongen uit mijn nieuwe klas en ik had het daar moeilijk mee. Ik was het na een tijd zo zat. Ik dacht bij mezelf: “Als hij het nog één keer doet, dan geef ik hem een stop in zijn gezicht”. En heel bijzonder, alsof hij mijn verandering voelde, hij heeft het nooit meer gedaan. Dus zo stopte gelukkig mijn pestverleden.

Als je een pestverleden hebt, kun je daar als volwassen nog veel last van hebben. Het probleem is dat mensen het niet altijd als zodanig herkennen. Maar ze ervaren wel gevoeligheden in de omgang met andere mensen. Waardoor ze sneller dan anderen het voel hebben dat mensen tegen hun zijn. Niet het beste met hun voorhebben of ze zijn heel erg bezig met wat anderen over hun denken omdat ze bang zijn voor afwijzing  en buitensluiting.

Zowel privé als vanuit mijn werk heb ik veel voorbeelden gehoord hoe kinderen gepest worden. Omdat ze rood haar hebben, omdat ze zich anders kleden, omdat ze minder makkelijk contact maken dan anderen. Wat resulteert in; achtervolgt worden, in elkaar geslagen worden, uitgescholden worden, gemene streken te verduren krijgen, buiten de groep gesloten worden, opgesloten worden in de wc, schooltas die in het water wordt gegooid, en ga zo maar door.

Als kind voelde je je natuurlijk al rot, maar als volwassene kun je dat ook nog steeds ervaren. Als een pestverleden niet verwerkt is blijft dat voor chronische stress en spanningen zorgen op de achtergrond zorgen. De aanpassingen die je onbewust vroeger deed omdat je dacht dat je dan nooit meer gepest zou worden, breken op een gegeven moment op omdat het niet vol te houden is.

Als je als kind bent gepest draag je een diepe pijn met je mee dat in je latere leven onbewust ook nog voor problemen kan zorgen. Je hebt bijvoorbeeld een gevoeligheid voor afwijzing, waardoor je dit in het dagelijkse leven ook nog regelmatig ervaart. Daarnaast heb je patronen ontwikkeld om jezelf staande te houden als kind. Die patronen konden misschien prima werken als kind. Maar op de langere termijn is het niet altijd een oplossing zijn om innerlijke rust, vrijheid en geluk te ervaren.

Veel mensen schoffelen hun pestverleden weg. Zo van…. “Dat was voeger als kind, en dat speelt nu niet meer”. Maar daarmee druk je de bron van je klachten weg en negeer je de pijn die dit heeft veroorzaakt. Waardoor het juist in je onderbewuste kan gaan woekeren. En het op die manier spanningsklachten veroorzaakt en energie kost. En je leven in het hier en nu ook verpest.

Belangrijk is om je te realiseren dat een pestkop slechts een onderwerp zoekt om mee te pesten. Het probeert van alles uit en dat wat jou raakt daar zal een pestkop mee doorgaan. Het onderwerp waarmee je gepest wordt zegt dus niets over of het waar is. Maar eerder dat je zelf over dat onderwerp onzeker was en een pestkop dat slechts heeft gebruikt. Ondanks dat je jezelf al onzeker voelde over het onderwerp maakt ook dat het nog niet dat het WAAR is.

De valkuil is dat het pesten je gevoel van zelfvertrouwen aantast. Je wordt onzekerder, gaat aan jezelf twijfelen, en komt dan in een neerwaartse spiraal. Doordat je je onzekerder voelt wordt je een nog makkelijker slachtoffer om gepest te worden. En omdat je er op reageert voel je je kleiner en kleiner worden. Je hebt het gevoel dat je niet goed genoeg bent, terwijl dat natuurlijk helemaal niet waar is.

7 punten om je te realiseren bij een pestverleden

1. Het geen waarmee je gepest bent is niet per definitie waar;
2. De pestkop zocht een manier om zijn of haar onvrede en vorm of richting te geven en zegt dus meer over de pestkop dan over jou;
3. Als het pesten kort heeft plaats gevonden kan het al jouw zelfvertrouwen schaden als het langere tijd plaats heeft gevonden kan het zorgen voor chronisch spanning die in je systeem blijft;
4. Het aanpassen aan wat je kon doen om het pesten te vermijden zijn patronen die je nu als volwassene ook nog met je meedraagt;
5. Het heeft geen zin om de symptomen gedragsmatig te proberen te veranderen omdat je daarmee de kern niet oplost;
6. Ook sociale en emotionele angsten en gevoelens van eenzaamheid kunnen voortkomen uit een pestverleden;
7. Eén troost deze spanning en stress zijn alsnog op te lossen als de kern en de patronen worden opgelost.

Anita had een burn-out en we ontdekten dat haar pestverleden daaraan had bijgedragen. Ze had daardoor een gevoeligheid ontwikkelend van er niet bij horen. En dus deed ze haar uiterste best om anderen te pleasen zodat ze er voor haar gevoel wél bij hoorde. Maar dit was zo een 2^e natuur geworden dat ze niet eens meer door had dat ze het deed. En door dit jarenlang te doen was ze zichzelf helemaal voorbij gelopen en kwijt geraakt. Toen dit eenmaal duidelijk was konden we de patronen die er allemaal uit voortkwamen oplossen. De stress en spanningen verdwenen en de echt Anita verscheen.

Een pestverleden kan zeker hebben bijgedragen aan de echte oorzaak van jouw stress en spanningsklachten. En de daaruit voortkomende patronen; van de neiging om anderen te pleasen, jezelf aanpassen om erbij te horen. Zelfs het anderen gaan pesten om zelf niet langer gepest te worden. Maar als deze emotionele pijn is opgelost kan jouw systeem weer tot rust komen en jij je weer vrij en gelukkig voelen!

Door: Nanda Noorlander van N-balans. (Nanda Noorlander helpt mensen die last hebben van overspannenheid of een burn-out van overleven naar leven. Zodat ze meer rust en meer energie hebben en ze weer kunnen genieten en eindelijk weer gelukkig zijn.)

En dan hoor ik nu graag van jou! Wil je definitief uit je burn-out? Klik hieronder en bestel de 3-delige videoserie… !