Hoe ‘normaal’ willen zijn en doen je stress geeft

Toen ik als kind voor de zoveelste keer verhuisde naar een andere woonplaats kwam ik in Nieuwleusen terecht. En ik kan je zeggen na in het Westen te zijn opgroeiend en ook in Baarn gewoond te hebben, dan was het Oosten toch wel even iets anders. Ze zagen me als een vrijgevochten meid die best wel expressief was in een toch iets meer behouden omgeving. Mijn openheid, de manier waarop ik danste, de kleding die ik droeg, het was voor hun allemaal niet normaal. Ik vond het dan ook lastig om daar mijn draai te vinden.

Wij Nederlanders krijgen met de paplepel ingegoten van: “Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg”. Hierdoor krijgen veel kinderen al van jongs af aan regelmatig de boodschap dat ze ‘niet normaal’ zijn. Ze betrekken dit op zichzelf, en voelen zich rot. Vervolgens gaan zichzelf met anderen vergelijken. Ze worden of obstinaat of passen zich volledig aan en raken vervolgens zichzelf kwijt.

“Doe eens even normaal!” Grote kans dat je dat veel eens hebt gehoord van je ouders, van andere kinderen of leerkrachten op school. En dat hoeft nog niet eens zo expliciet te zijn en met exact die woorden. Maar ook in een houding van iemand kan heel veel afkeuring zitten in hoe jij je gedroeg. En op onbewust niveau komen dit soort boodschappen hard binnen. En laten hun sporen achter.

Hierdoor krijg je het gevoel dat je niet goed genoeg bent. Wat vervolgens weer stress geeft omdat het onzekerheid creëert. En daardoor krijg je weer spanningsklachten en stress in je lijf. Daar wordt je dan weer onzeker over. En zo kom je in een neerwaartse spiraal van aanpassen en steeds onzekerder en gestrester worden. En meer klachten krijgen.

Als kind ben je afhankelijk van je ouders en je wilt hun liefde en goedkeuring. Op school wil je er vooral bij horen en wil je dus vooral niet uit de toon vallen. En ook later als je werkt wil je serieus genomen voelen door je collega’s en opgenomen worden in de groep. Dus kijk en luister je goed naar welk gedrag “de groep”, afkeurt en wat ze wel willen zien. En daar ga je je da naar gedragen. Maar wat ‘normaal’ is in India hoeft in Nederland helemaal niet normaal het zijn en anders om.

‘Normaal’ is dus niet wat normaal is, maar wat door een specifieke groep, in een specifiek land, en een specifieke context is bepaald. Want wat op je werk normaal kan zijn is op de sportschool waarschijnlijk niet normaal en anders om. Even heel eenvoudig, als je in je sportkleding bij een vergadering verschijnt waar iedereen in pak loopt, vind men dat bijvoorbeeld niet normaal.

De meeste mensen met een burn-out zijn pleasers. Ze willen graag dat anderen hun aardig vinden en dus gaan ze zich helemaal aanpassen aan anderen. Daar worden ze dan vervolgens zo goed in dat ze na jaren totaal niet meer weten wat ze zelf willen. Want er zijn in deze maatschappij zoveel boodschappen die we onbewust krijgen en waarvan we denken dat we daar allemaal aan moeten voldoen.

De valkuil is dat veel mensen denken dat wat als ‘normaal’, wordt gezien en waar zij zelf niet aan voldoen een afwijking is van hun. En ze eventueel commentaar op zichzelf en hun persoonlijkheid gaan betrekken. Ze denken dat er iets mis is met hun. Ze voelen zich daardoor onzeker. En laten hun eigenwaarde eigenlijk door anderen bepalen. Waardoor hun zelfvertrouwen meestal daalt. Maar andere mensen zijn ook maar gewoon mensen en ze hoeven niet eens gelijk te hebben.

5 Stappen om je nieuwe ‘normaal’ te ontwikkelen

1. Natuurlijk wil je door anderen geliefd en geaccepteerd worden. Maar vraag je af: Ten kostte van wat? Mensen die van je verwachten dat je niet jezelf bent, geven niet echt om jou;
   
2. Hoe voel jij je bij de dingen waarvan jij de boodschap hebt gekregen dat het ‘normaal’ is? Je gevoel is namelijk een goede indicator om te bepalen of iets wel of niet bij je past;
   
3. Weet je nog waar je voeger commentaar op kreeg over waar anderen vonden dat je ‘niet normaal’ in was? En hoe zie je dat nu?;
   
4. Hou er rekening mee dat sommige mensen gewoon jaloers zijn op hoe authentiek sommige mensen zijn. Ze leveren dan kritiek in de hoop dat anderen zich gaan aanpassen en zij minder buiten de boot vallen;
   
5. Filter voortaan wat anderen tegen je zeggen en bepaal wat je er zelf van vind in plaats van alles klakkeloos als waarheid aan te nemen.

Sandra had een moeder die niet werkte en altijd voor iedereen klaar stond en op verschillende plekken vrijwilligerswerk deed. Dit was zo normaal voor Sandra dat zij dat ook was gaan doen. Het grote verschil was dat haar moeder niet werkte en Sandra wel. Dus toen Sandra een burn-out kreeg en thuis zat voor haar werk deed ze al het vrijwilligers werk nog steeds. En ze snapte maar niet waarom ze zich niet beter voelde. Sterker nog ze zorgde zelfs voor eerdere hulverleners die bij haar thuis kwamen. Want dat was voor haar normaal. Totdat ik haar duidelijk maakt dat het niet normaal was. En haar uitlegde waarom, toen ging ze andere keuzes maken en kon ze eindelijk wel herstellen van haar burn-out en haar energie weer terug krijgen.

Kortom door je omgeving waarin je opgroeit en leeft krijg je boodschappen over wat anderen wel en niet ‘normaal’ vinden. Als kind had je nog niet echt een filter waarmee je kon bepalen wat de waarheid was. En nam je maar aan wat er tegen je gezegd werd. Maar nu kan dat wel. Dus gebruik je gevoel als indicator of iets wel of niet goed voelt. Hou er rekening mee dat anderen andere belangen kunnen hebben als jij. En gebruik je mind of te filteren met welk feedback je wel en niet iets wilt doen. Zodat je een beter gevoel over jezelf hebt.

Door: Nanda Noorlander van N-balans. (Nanda Noorlander helpt mensen die last hebben van overspannenheid of een burn-out van overleven naar leven. Zodat ze meer rust en meer energie hebben en ze weer kunnen genieten en eindelijk weer gelukkig zijn.)

En dan hoor ik nu graag van jou! Wil je definitief uit je burn-out? Klik hieronder en bestel de 3-delige videoserie… !