Veel uit de tijd dat ik mijn burn-out had is een mistige tijd. Ik weet nog wel dat ik wilde weten hoe dit had kunnen ontstaan en hoe ik zo vlot mogelijk weer ‘normaal’ kon zijn. Ik wist ook niet wat ik moest antwoorden als mensen me vragen stelden waar ik zelf ook niet de antwoorden op had. Het voelde alsof ik in een diepe put zat waar ik graag weer uit wilde komen maar ik kon de trap omhoog niet vinden. Lees verder
Als je jouw vrije wil opgeeft dan zal je daar niet gelukkig van worden. Het probleem is dat je van jongs af aan niet beter weet dan dat dit normaal is. Want vroeger bepaalde je ouders wat je wel en niet mocht doen. En later werden veel dingen door anders bepaald zoals op school, met vrienden, door de buurt en jouw collega’s op het werk.
Lees verder
Veel mensen die last hebben van hartklachten denken dat er is mis is met hun hart. Dat klinkt natuurlijk ook logisch. Want ze voelen iets gebeuren op de plek waar hun hart zit. Het hart gaat onregelmatig kloppen of slaat op hol. Wat een angstige ervaring kan zijn, waardoor ze nog veel meer in de stress raken. Lees verder
Als ik vroeger in de stress raakte, dan zag ik echt geen uitweg meer. Ik zag dan alleen nog maar beelden hoe het allemaal mis zou gaan. En kon me dan ook echt niet voorstellen dat er ook nog andere mogelijke uitkomsten waren. Waardoor het alleen maar wanhopiger voelde omdat ik geen uitweg zag. En het kon dat echt wel een tijd duren voordat ik daar weer uit was. Maar ik wilde het wel oplossen dus ging ik piekeren.
Gelukkig had ik geen gezin toen ik mijn burn-out had. Ik weet wel hoe het is om een gezin te hebben. En ik moet er niet aan denken dat die dingen tegelijkertijd zouden plaats vinden. Dus ik snap de uitdagingen waar mijn klanten voor staan die wel een gezin hebben. En hoe schuldig ze zich voelen dat ze een negatieve invloed hebben op hun gezin. Lees verder
Stil zitten, ik kon het vroeger echt niet. En ontspannen? Dat al helemaal niet. Ik had het gevoel dat er altijd dingen waren om te doen. En dat die ook eerst moesten. Ontspanning zou later komen, maar kwam er vervolgens nooit van. Ja, toen ik mijn burn-out had, toen moest ik wel, haha. Lees verder
Omdat ik zo jong al een burn-out had, was ik erg teleurgesteld in mezelf. Maar ik was ook teleurgesteld dat mensen me niet begrepen. “Je bent toch nog jong? Hoe kun je dan een burn-out hebben?”, kreeg ik dan te horen. Maar ook de mensen die niets zeiden, terwijl ze dat anders wel deden was teleurstellend zeker in combinatie met de blikken en de ongemakkelijkheid die ze lieten zien.
Lees verder
Als je veel bezig bent met alles wat er zich buiten je afspeelt, je buitenwereld, loop je risico op een burn-out. Je bent bezig met situaties die zich voordoen. Of je richt je op de mening van anderen of verwachtingen van anderen. Als je dit lang genoeg doet verlies je hierdoor het contact met je binnenwereld. Lees verder
Als er iemand uit jouw naaste omgeving overlijd dan kan het rouwen een heftige ervaring zijn. Laatst overleed er iemand uit mijn kring. Er was helemaal niets aan de hand en ineens was ze er niet meer. Iemand anders kreeg te horen dat hij nog 1,5 jaar te leven had. Maar twee weken later overleed hij. En ook als iemand al een langer sterfbed heeft kan de klap toch hard aankomen. Lees verder
Als je last van stress hebt ben je sneller geïrriteerd. Daardoor kom je sneller in conflict terecht. Als je niet lekker in je vel zit heeft dat nu eenmaal invloed op jou. En indirect dus ook op de mensen in jouw omgeving. In het contact met andere mensen kan er dus heel eenvoudig een conflictsituatie ontstaan. Lees verder