Ik heb gezocht naar de juiste begeleiding, maar 30 jaar geleden was die er gewoon nog niet. Mijn huisarts wist er nauwelijks iets van en stuurde me naar een psycholoog. Daar had ik gesprekken maar dat loste niets op. Als ik vragen stelde omdat ik dingen wilde leren dan kreeg ik te horen: ‘Wat denk je zelf”, dat schoot dus totaal niet op. Dat vond ik heel frustrerend. In die tijd had ik geen computer en ook geen internet. Ik vond wel informatie in boeken die me verder hielp, maar ik kon juist door mijn burn-out me niet concentreren op het lezen. Dus dat was een onhandige combi waardoor mijn herstel lang duurde.
Lees verder →